Het mysterie van de ontvoerde slipper

Intrigerende titel hé. Later hierover meer. We hebben een paar dagen met veel regen gehad. Dan geen miezerige, maar stromende zeikregen. Keihard. Gelukkig hebben we een goede tent die vrijwel waterdicht is (op een enkel regendrupje na dan). De vakantiestemming daalt wel een paar graden maar we kunnen prima met de tafel en stoelen in de binnentent zitten. En we hebben prima internet dus we vermaken ons prima.

We hebben gisteren (zaterdag 5 september) Spoleto bezocht. Daar waren we al eens geweest maar we hadden alleen het bovendeel van de stad gezien. Nu gingen we het benedendeel bekijken. Het dreigde al steeds met regen en toen we het stadje in liepen barstte het los. Eerst gestaag maar al vrij snel keihard. We zagen een groot overdekt terras en besloten daar te schuilen en ook te lunchen. We zaten nog maar net of het ging hozen. We maakten van een nood een deugd en hebben heerlijk en ontspannen geluncht. Was heel gezellig! Ook zagen we bruidsstoet staan wachten op het bruidspaar. Gelukkig klaarde het op en kregen ze beter weer. Het werd in ieder geval droog.

Toen we terug kwamen op de camping besloten we een pizza te eten in het restaurant. Voor 21 euro eet je met zijn tweetjes, kom daar maar eens voor in Nederland. Toen we terug liepen naar de tent zagen er we dat de afvalzak weer kapot gemaakt was. We vermoedden dat een kat dit doet, die hebben we gespot. Terwijl we de zooi opruimden, viel me op dat er maar een slipper van me stond. Die staan in het voorportaal. Dat is vreemd. De zoektocht begon in het pikdonker. We merkten dat het beest allemaal zooi in de directe omgeving had versleept... Maar geen spoor van mijn slipper. Sjitterdesjit. Want dit waren nieuwe Reef slippers. Emile scheen met zijn zaklamp nog in de omgeving en scheen recht in het gezicht van een beest. Een vosachtig beest met een spitse snuit en een korte staart zag hij in een flits. De ontvoerder! Het beest schoot direct weg.

De volgende ochtend ging de speurtocht door. Het is hier heel steil en dicht begroeid. Dat vergde wat kunst en vliegwerk en eigenlijk was het niet verantwoord om zo verder te zoeken. Ik ben een heel eind gekomen en vond een schuurspons, aluminiumfolie en een scheerlijn. Was net malle pietje. Maar de slipper is spoorloos verdwenen. Waar die nou naar toe is gegaan is een groot raadsel. In Nederland maar weer nieuwe kopen.

Zondag 6 september zijn wel naar Orvieto geweest, dat was een rit van twee uur. Hemelsbreed is de afstand niet zo ver, maar de wegen er naar toe rijden niet lekker door. Bergweggetjes met veel bochten. Onderstaande komt van de site Italië.nl :

"De Duomo is werkelijk een magnifiek voorbeeld van Italiaanse gotiek. Meer dan 300 kunstenaars werkten aan de versiering van deze kerk en dat is ook te zien. Je weet gewoon niet waar je eerst moet kijken: de schitterend gekleurde mozaïeken, de beelden, de bas-reliëfs, de gedraaide pilasters, het roosvenster, de rijk gebeeldhouwde bronzen deuren... Indrukwekkend is ook het interieur, met fresco's van Signorelli in de Cappella Nuova met als onderwerp 'het laatste oordeel'.

Aan hetzelfde plein ligt het Palazzo Faina, waar vondsten uit Etruskische graven te zien zijn. Op verschillende plaatsen zoals op de Piazza della Repubblica zijn nog resten te vinden van een Romeins forum boven op Etruskische constructies. Nu staat hier de Chiesa Sant' Andrea (11e eeuw) met de 12-hoekige toren die op zijn beurt is gebouwd op de overblijfselen van een nog oudere kerk. Die was weer gebouwd op een Romeinse tempel die op het Forum stond."

Het weer was koeler maar wel heel mooi met 24 graden. De stad was heel mooi en de rit echt waard. We hebben nog lekker wat gegeten en gedronken en toen vervolgens naar de camping. Onze laatste nacht op deze camping is aangebroken, morgen vertrekken naar Arezzo. Dit wordt de laatste week van de vakantie.

Arriverderci!